معنی جنگ سو - جستجوی لغت در جدول جو

جنگ سو

فرهنگ گویش مازندرانی

سنگ سا

چیزی که با آن سنگ را می ساییدند، سنگ تراش

فرهنگ فارسی عمید

سنگ رو

گستاخ، بی شرم، بی حیا، سخت رو

فرهنگ فارسی عمید

سنگ ساو

سوهان، سنگی که برای تیز کردن کارد یا شمشیر و مانند آن به کار می رود، فسان، فسن، سان، سان ساو، سامیز، مسنّ

فرهنگ فارسی عمید

تنگ خو

بدخو، بدخلق

فرهنگ فارسی عمید

رنگ رو

کنایه از رنگ و ظاهر چیزی، زیبایی و درخشندگی، رنگ و روی، رنگ و رو

فرهنگ فارسی عمید

سنگ نسو

(سَ گِ نَ)

سنگ سفید که آنرا مرمر گویند. (غیاث) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

تنگ خو

(تَ)

بدخو و کج خلق. (ناظم الاطباء). تنگ خوی. زودخشم. دشوارخوی:
کارها تنگ گرفته ست بدوی
روزۀ تنگ خوی کج فرمای.
فرخی.
خطا کرد پرگار غمزش همانا
که رسم جفا بر من آن تنگ خو زد.
خاقانی.
رجوع به تنگ خویی و تنگ و دیگر ترکیبهای آن شود

لغت نامه دهخدا

رنگ رو

(تَ رَ / رِ دَ / دِ)

آنچه رنگش برود. آنچه رنگش ثابت نیست. جامه یا پارچه ای که رنگ آن از آفتاب بشود. رنگ باز (در لهجۀ مردم خراسان)

لغت نامه دهخدا

رنگ رو

(رَ گِ)

لون مخصوص چهره. رنگ بشره.
- رنگ رورفته، رنگ پریده. بیرنگ شده. رجوع به رنگ پریده و رنگ پریدن شود

لغت نامه دهخدا

سنگ سبو

(سَ گِ سَ)

قوسی گوید: نزد درویشان اهل طریق اصطلاحی است که هرکه بی طریقی کند او را سنگ سبو کنند و آن چنان است که مجلسی دارند و نقیب و سایر اهل طریق نشینند و شخص مجرم را سبویی از ریگ پر کرده در گردن آویزند و در مقابل ایستاده دارند تا وقتی که جرم او را عفو کنند. (آنندراج). وجه اشتقاق عامیانه. رجوع به سنگ صبور شود، سبد پر از سنگریزه. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

سنگ سگ

(سَ گِ سَ)

حجرالکلب. رجوع به همین کلمه شود

لغت نامه دهخدا

سنگ سم

(سَ سُ)

که سم او از زفتی و سختی چون سنگ باشد:
پس پای او شد که بنددش دم
خروشان شد آن بارۀ سنگ سم.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

سنگ سو

(سَ)

مسن. سان. فسان. حجرالمسن. سنگی که با آن چاقو و کارد تیز کنند. (یادداشت بخط مؤلف). سنگ ساب

لغت نامه دهخدا

سنگ نو

(سَ گِ نَ / نُو)

سنگی است شفاف و سفید مصنوع یا طبیعی که آنرا تراش الماس دهند و فص نگین کنند. شیشه یا بلور مصنوع که از آن نگین انگشتری کنند. (یادداشت بخط مؤلف). قسمی سنگ شفاف سفید چون الماس، کم قیمت که بتراشند و از آن انگشتری و دیگر زینتها کنند. (حدود العالم)

لغت نامه دهخدا

چنگ تو

(چِ)

شهری از چین، پایتخت سوچوان. 800000 تن سکنه دارد و مرکز بزرگ صنعتی است

لغت نامه دهخدا

تنگ رو

(تَ)

تنگ روی. رجوع به همین کلمه شود

لغت نامه دهخدا

پنج سو

(پَ)

مخمس. پنج ضلعی. پنج پهلو. پنج بر